گل سرخ لبانت را ازمن دریغ مکن

خنده تو را، در پاییز
در كنار دریا
درکویر

در بهار

در زمستان وتابستان
میخواهم

به ان محتاجم همچو خون در رگ هایم
بخند بر شب
بر روز ،
 بر ماه ،
بخند 
 بر این دختربچه ی  كمرو
كه دوستت دارد ،
اما آنگاه كه چشم میگشایم و میبندم ،
نان را ،
 هوا را ،
روشنی را ،
 بهار را ،
از من بگیر
اما خنده ات را هرگز
تا چشم از دنیا نبندم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: